Naar de Efteling

‘Protestreligie’  (Volkskrant 8 juli) geeft een boeiend verslag van het ludieke initiatief van de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster; een satirische knipoog naar het verschijnsel religie. Het verbaasde mij dan ook dat zij te kennen geven niet per se tegen religie te zijn. Richard Dawkins introduceerde dit vliegend Spaghettimonster juist om aan te geven dat geen enkele religie steek- houdend is. Er is geen enkele redelijke aanwijzing dat er iets buiten-natuurlijks bestaat. Zijn stelling is dat er voor het bestaan van welke god dan ook even weinig evidentie is als voor monsters, kabouters, en trollen. Dat deze gelovigen van de Kerk van het Vliegend Spaghettimonster zich slechts willen richten op de uitzonderingspositie van religies vind  ik een gemiste kans. Het ontlokte de journalist dan ook de vertwijfelde verzuchting: ‘Echt iets voor mensen die niets ernstig nemen, behalve zichzelf.’ Als ze hun terechte weerzin tegen autoriteit serieus  nemen, zouden ze volop op het orgel gaan tegen de mythe van religie. Elke religie is toch gebaseerd op autoriteit van zogenaamde geopenbaarde boeken, predikanten, pausen, rabbi’s en imams. Geen grotere splijtzwam dan het fantoom religie. Wat ons bindt is het menszijn. Vaarwel Allah, God en Spaghettimonster of gun ze een plaats in de sprookjeswereld. Wilders c.s. geven door hun exclusieve kritiek op de Islam de andere religies de wind in de zeilen. Mijn voorstel is: Geef Jahweh, Allah, God én vooral het Spaghettimonster een gelijkwaardige plaats in het sprookjesbos van de Efteling.