
Vrijdenker van het jaar
Sinds 2006 wordt de Anton Constandse Lezing gecombineerd met het uitroepen van de Vrijdenker van het Jaar. De voorzitter spreekt eerst een laudatio uit, waarna de laureaat de prijs met een dankwoord in ontvangst neemt. De prijs was voorheen een litho en van 2014 t/m 2023 een plastiek gemaakt door Saskia Spigt (overleden 2021).
In 2020 en 2021 zijn geen Vrijdenkers van het Jaar uitgeroepen vanwege de corona-crisis.

Wouter van Oorschot 2006

Dirk Verhofstadt 2007

Max Pam 2008
(Amsterdam, 14 september 1946) is een zoon van Leonard Albert (Leo) Pam (1905-1991), tussen 1945 en 1970 redacteur bij Het Parool, en Liesbeth Hamstra. Hij werkte en werkt als Nederlands freelance journalist, schaker, columnist, schrijver en programmamaker voor o.m. Vrij Nederland, HP/De Tijd, NRC Handelsblad, Trouw, de Volkskrant en Het Parool. Hij volgde de kweekschool en de School voor de Journalistiek en studeerde in Amsterdam politicologie.

Midas Dekkers 2009

August Hans den Boef 2010
August Hans den Boef was jarenlang literair recensent voor de Volkskrant en De Groene Amsterdammer. Hij is oud-senior-onderzoeker en docent aan de opleiding Nieuws & Media van de Hogeschool van Amsterdam en redactielid van het Jaarboek Onderzoeksjournalistiek.

Herman Philipse 2011

Piet Borst 2012
(Amsterdam, 5 juli 1934) is een Nederlands arts-biochemicus, moleculair bioloog en kankeronderzoeker. Hij is emeritus hoogleraar klinische biochemie en moleculaire biologie aan de Universiteit van Amsterdam, emeritus wetenschappelijk directeur van het Nederlands Kanker Instituut, NKI en het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis. Daar werkte hij tot eind 2016 nog als fulltime laboratoriumonderzoeker en daarna als adviseur bij onderzoek.

Dick Swaab 2013

Hafid Bouazza 2014

Karin Spaink 2015
(Amsterdam, 20 december 1957) is een Nederlands columniste, essayiste, schrijfster en feministe.
Spaink volgde in Amsterdam van 1975 tot 1981 de lerarenopleiding d'Witte Leli, met als hoofdvak Engels. Vervolgens studeerde ze van 1981 tot 1984 sociologie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1986 en 1987 werd ze opgeleid als computerprogrammeur, bij Volmac en Fokker.

Arjen Lubach2016

Maarten 't Hart 2017

Boris van der Ham 2018

Paul Scheffer 2019

Lale Gül 2022
6 mei 2021 werd Gül genomineerd voor de Pim Fortuynprijs. Winnares werd Fidan Ekiz.
Voor Ik ga leven, haar eersteling, toonden meerdere producenten, voor zowel een film als een serie, belangstelling. Voor het boek ontving zij in 2021 de NS Publieksprijs. Gül is regelmatig te gast in verschillende talkshows. Sinds juli 2021 had zij een vaste wekelijkse column in de zaterdageditie van Het Parool; in 2025 stapte zij over naar De Telegraaf. In november 2021 begon Lale Gül de gelijknamige podcast Ik ga leven met wetenschapper Ömer Uyar. Daarin bespreken zij allerlei onderwerpen uit onder andere de actualiteit, cultuur, religie en wetenschap. In december 2021 riep het opinieblad Elsevier Weekblad Gül uit tot Nederlander van het Jaar 2021 vanwege haar "grensverleggende boek". Op 14 mei 2024 publiceerde Gül haar tweede boek Ik ben vrij gevolgd door een theatertour met dezelfde titel. Bron: Wikipedia

Anton van Hooff 2023
Antonius Jacobus Leonardus (Anton) van Hooff (Den Haag, 1943) is een Nederlands oudhistoricus en auteur. Van 2009 tot 2015 was hij voorzitter van vrijdenkersvereniging De Vrije Gedachte.
In 1971 promoveerde Van Hooff met de dissertatie Pax romana: een studie van het Romeinse imperialisme. Van Hooff was tot 2008 als hoofddocent oude geschiedenis verbonden aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Hij is gespecialiseerd in de klassieke oudheid. Hij publiceert regelmatig in diverse kranten en tijdschriften. Van zijn hand verschenen onder andere de boeken Nero & Seneca, Athene en Marcus Aurelius. Van Hooff is een bekende en omstreden columnist die scherpe en provocerende stukken schrijft bij onder meer De Gelderlander. In 2002 klaagde zijn bijna-naamgenoot Antoon van Hooff, directeur van Burgers Zoo in Arnhem, over het feit dat hij regelmatig werd verward met Anton van Hooff, waardoor Antoon van Hooff vaak verkeerd geadresseerde replieken, beledigingen en bedreigingen ontving.Van Hooff is een bekende en omstreden columnist die scherpe en provocerende stukken schrijft bij onder meer De Gelderlander. In 2002 klaagde zijn bijna-naamgenoot Antoon van Hooff, directeur van Burgers Zoo in Arnhem, over het feit dat hij regelmatig werd verward met Anton van Hooff, waardoor Antoon van Hooff vaak verkeerd geadresseerde replieken, beledigingen en bedreigingen ontving.
Van Hooff is republikein en was lid van het Republikeins Genootschap. Op 3 december 2014 hield Van Hooff de eerste Hans van den Bergh-lezing van het Nieuw Republikeins Genootschap in De Balie. Bron: Wikipedia

Keyvan Shahbazi 2024
(Teheran, 1964) is een Iraans-Nederlandse schrijver, columnist, politiek adviseur en cultureel psycholoog. Op negenjarige leeftijd bood Shahbazi voor het eerst een verhaal aan aan een krant, maar deze wilde het niet publiceren. Toen hij zeventien was, werd hij door de Iraanse Revolutionaire Garde maandenlang opgesloten in een cellencomplex; daar werd hij gemarteld en was hij ooggetuige van diverse executies. Na een mislukte zelfmoordpoging en betaling van smeergeld door zijn ouders werd hij opgenomen in een psychiatrische instelling, waar hij geholpen werd om onder te duiken en te vluchten. Als negentienjarige kwam hij in 1983 naar Nederland. Hier studeerde hij culturele psychologie. Vanaf 1999 werkte hij op het Ministerie van Integratiebeleid. Later zou hij op nog vier ministeries werken, onder meer als vertrouwenspersoon en beleidsadviseur, evenals bij de Politieacademie. Shahbazi werd ook actief als columnist, onder meer bij de Volkskrant. In 2021 verscheen De Amerikaan van Karadj, Shahbazi's roman over onder meer zijn eigen verleden en het ontstaan van de Islamitische Republiek Iran. In 2025 kwam De prijs van vrijheid, een bundeling van Shahbazi's columns, uit. Shahbazi schreef onder meer over de zorgen die hij heeft over de islam in Nederland. In 2025 was hij genomineerd voor de Pim Fortuynprijs. Datzelfde jaar gaf hij zijn bul terug aan de Universiteit van Amsterdam uit protest tegen het door die onderwijsinstelling eenzijdig verbreken van de banden met de Hebreeuwse Universiteit van Jeruzalem. Bron: Wikipedia