Liegen en leren te liegen, de religieuze tactiek

We kennen in Nederland heel wat opleidingen waar systematisch wordt gelogen en waar leerlingen wordt geleerd systematisch te liegen, de vele opleidingen op religieuze grondslag en de religieuze opleidingen. Verspreid over de verschillende deelreligies (het geloof is een sterk gefragmenteerd en verdeeld landschap) worden langs streng gescheiden religieuze lijnen opleidingen aangeboden. Elke deelgod heeft daarbij zijn eigen promotors, volgers en verspreiders. En allemaal mee-eten uit de ruif van gemeenschapsgeld en door gelovigen opgebrachte penningen. Het begint bij het lager onderwijs, de bijzondere scholen. Daar houdt men jonge kinderen de nog kinderlijke religieuze leugens voor en vormt men zo de basis voor de rekrutering van toekomstige religieuze leugenaars. Ook veel middelbare scholen gaan uit van een religieuze grondslag. Leerlingen in het basis- en voortgezet onderwijs worden van jongs af aan geïndoctrineerd met de leugens en onzin van de betreffende religies. Vaak met een (al dan niet verholen) afkeer van anders gelovigen of niet-gelovigen. Ook voor liegen geldt, jong geleerd is oud gedaan. Het is niet eenvoudig om, als je van jongs af aan geleerd hebt dat god bestaat, je te ontwikkelen tot vrijdenker en in staat te zijn de geïnternaliseerde religieuze leugens achter je te laten. Het indoctrinatieniveau wordt erger naarmate de opleiding een hogere of universitaire opleiding wordt waar specifiek wordt opgeleid om de leugenachtige religieuze boodschap verder te verspreiden over de wereld. Het is dan een kwestie van volwassen worden met een beroepsmoraal langs leugenachtige lijnen. Binnen het Hoger Beroeps Onderwijs worden leerlingen op een hoog niveau opgeleid voor een beroep. In ons land kennen we diverse religieuze HBO opleidingen waar op basis van religieuze leugens leerlingen wordt geleerd deze leugens verder over de wereld te verspreiden. Het beroep heet dan predikant, pastoor, imam, geestelijke, rabbijn, kapelaan, kerkelijk voorganger, etc. Ook wordt opgeleid voor de ondersteunende beroepen binnen de religiesector. Een voorbeeld is de Nederlands Gereformeerde Predikantenopleiding. Een ander recent voorbeeld is de voorgenomen vestiging van een salafistisch opleidingsinstituut in Rotterdam. Onderricht in de leugens van de koran en opleiding tot islamitisch geestelijke zijn het doel. “We willen een religieuze dialoog op gang brengen”, aldus een woordvoerder van de initiatiefnemer, de stichting Al Waqf. Wat mij betreft zitten we niet te wachten op religieuze beroepsopleidingen en religieuze dialogen. Verspilde tijd en energie en een foute manier om de samenleving te ontwikkelen. Universiteiten zijn (ik gebruik hier een algemene omschrijving) instellingen voor wetenschappelijk onderzoek en onderwijs. Er zijn in ons land diverse instellingen die religieuze opleidingen aanbieden en die de naam universiteit voeren. Hoe dat wettelijk zit is me niet helemaal duidelijk maar in mijn ogen is een religieuze opleiding nooit een wetenschappelijke opleiding. Een opleiding die uit gaat van een god waarvan het bestaan nooit bewezen is (en waarvan zelfs geen schijn van bewijs bestaat) kan geen wetenschappelijke opleiding zijn. Een opleiding die evidente leugens gebruikt als uitgangspunt voor een wereldvisie kan nooit een wetenschappelijke opleiding zijn. Het gebruik van het woord universiteit in de naam van zo’n instituut is dan ook niet meer dan misleiding en woordgeweld vanuit een eigen/PR belang. En het is vooral image building en een subsidietitel. Ik noem wat voorbeelden De Theologische Universiteit Apeldoorn biedt een opleiding die “primair is gericht op de toerusting tot het predikantschap in de Christelijke Gereformeerde Kerken”. De Theologische Universiteit Kampen is verbonden aan de Gereformeerde Kerken (vrijgemaakt) en leidt op tot predikant voor deze kerken. Deze twee gaan nu samenwerken in de Gereformeerde Theologische Universiteit. Maar er is ook nog een Protestantse Theologische Universiteit, een erkende ambtsopleiding tot gemeentepredikant en tot predikant geestelijk verzorger. En er is de Islamitische Universiteit Rotterdam, een omstreden instelling voor onderwijs vanuit islamitisch perspectief en opleiding tot islamitisch prediker. Deze organisatie is overigens een z.g. niet bekostigde instelling. Al deze “Universiteiten” leiden op tot voorgangers binnen de eigen geloofsgemeenschap en tot staf- en bestuurlijke functies binnen de kerken. Wat al deze “Universiteiten” voorts gemeen hebben is de onwetenschappelijke basis van waaruit ze onderzoek en onderwijs verzorgen. Met ongeloofwaardige redeneringen en trucs wordt het bestaan van een god/goden volgehouden, een wetenschappelijk bewijs wordt nooit geleverd. En ook een niet verholen zendingsdrang kenmerkt deze clubs. Alles voor de eigen god en de eigen religie. Ik ben van mening dat we in ons land af moeten van de erkenning en financiering van religieuze opleidingsinstituten. We kunnen niet tolereren dat mensen op basis van leugens geleerd wordt te liegen. Dat is niet in het belang van een toekomstige leefbare democratische wereldwijde samenleving. De politiek zou daar helder over moeten zijn en niet vanuit een politiek correcte of opportunistische houding ogendienst moeten bewijzen en ondersteuning moeten verlenen aan deze organisaties. Als we eerlijk zijn tegenover elkaar durven we tegen elkaar te zeggen dat er geen goden bestaan en dat we niet willen worden voorgelogen.