Waarom blijven vrouwen geloven?

‘Dus het Jodendom beschouwt menstruerende vrouwen als onrein?’ Dat had ik moeten zeggen toen de Joodse rondleider in de voormalige Nijmeegse synagoge verklaarde dat mannen wekelijks in de mikve een bad nemen, maar vrouwen slechts maandelijks. De herinnering aan dit geval van ‘esprit de l’escalier’ (te-laat-geestigheid) dook op bij het bericht dat twee Indiase vrouwen op 2 januari onder politiebegeleiding de schrijn van Sabarimala in Kerala hebben betreden. Ze deden dat nadat het hooggerechtshof had uitgesproken dat het eeuwenoude entreeverbod voor vrouwen tussen de 10 en 50 ongrondwettig is. ‘Natuurlijk’ werd de hindoeschrijn direct hierna grondig gereinigd. Deze gebeurtenis bewijst dat het hindoeïsme zoals iedere religie vrouwvijandig is. Zoals Arjen Lubach op 18 februari 2018 aantoonde, voldoet ook het boeddhisme, dat volgens veel naïeve westerlingen iets heel anders is, in de achterstelling van de vrouw volledig aan de kenmerken van religie. Hoe christendom en islam de vrouw op haar plaats zetten, behoeft wel geen toelichting. Hoe komt het toch dat desalniettemin vrouwen de meest hardnekkige gelovigen blijven?