Ik heb, ook op deze site, met enige regelmaat geschreven over vrijheid van godsdienst. Een fenomeen dat in onze geschiedenis een bijzondere plaats inneemt als het om machtspolitiek denken gaat. Religies hebben zich in de westerse wereld via deze slim geformuleerde framing door de eeuwen heen een machtspositie verworven die ze ook vandaag de dag nog tot het maximum uitbuiten. Want wie kan er tegen vrijheid zijn, zeker als die vrijheid een heilige klank heeft.In deze blog wil ik het vooral hebben over de leugenondersteuning die van de wettelijke regeling van vrijheid van godsdienst uit gaat.Ik heb me altijd afgevraagd waarom het fenomeen vrijheid van godsdienst bestaat. Is vrijheid van godsdienst iets anders dan vrijheid van vereniging? Of je nu religieus bent of van tennissen houdt of van motorrijden, we zijn vrij ons te verenigen en er in ons eentje of samen van te genieten.In lang niet alle landen op de wereld bestaat die vrijheid van godsdienst overigens. Er zijn landen waar godsdienst in een kwaad daglicht staat, waar een bepaalde godsdienst van overheidswege is voorgeschreven en andere godsdiensten niet worden getolereerd. Ook zijn er landen waar godsdienst onder controle van de overheid staat. In al deze landen is godsdienst een maatschappelijk problematisch verschijnsel waar men onophoudelijk mee worstelt. In onze “vrije” westerse samenleving (we zijn wat verder op de democratische ladder) kennen we het fenomeen vrijheid van godsdienst dat bij wet geregeld is. Dat betekent blijkbaar dat hier godsdienst zijn legitimatie moet hebben van bescherming door de overheid. Religie is ook hier niet in staat op eigen overtuigingskracht een bindende factor in de samenleving te zijn. En dus regelen gelovigen hier hun voorrechten en dwingen uitzonderingsposities af. Ik vind dat een veeg teken.De wereld van de religies zit vol merkwaardige leugens, bedenksels en omschrijvingen van waanzin die als heilig en te respecteren worden neergezet, opgedrongen en verkocht. Letterlijk verkocht, want de religie-industrie is een machtige multi-miljarden industrie. En in democratieën wordt dit bedrieglijke verdienmodel inmiddels dus ook door wet- en regelgeving beschermd.Nog nooit is er ook maar een schijn van bewijs geleverd dat er goden bestaan. En hoewel er in ons land steeds minder mensen zijn die dat leger van imaginaire vriendjes c.q. wereldheersers en hun grondpersoneel nog serieus nemen is de macht van de religies, zeker wereldwijd gezien, nog steeds groot. De wil van god, de wil van allah en collega’s dwingt in de wereld geheel ten onrechte respect en gehoorzaamheid af en schrijft je, bij ons gesteund door de vrijheid van godsdienst, voor je vrijheid in te leveren voor een leven op je knieën.In de loop der jaren hebben we (onder religieus-politieke invloed en met steun van andere (politiek) belanghebbenden) in onze wet- en regelgeving vastgelegd dat de religies iets bijzonders zijn en een speciale plek en voorrechten genieten in de samenleving. Maar wat is vrijheid van godsdienst anders dan de vrijheid je te onderwerpen aan een complex van leugens dat we religie noemen, vaak allerminst zelf een toonbeeld van vrijheid. Je bent volgens de leer van de religies niet vrij je geloof te verlaten of om niet te geloven. De heilige boeken schrijven voor ongelovigen te vervolgen of te doden. Op ongeloof staan her en der in de praktijk ook zware sancties. Dat vrijheid van godsdienst ook inhoudt dat je “vrij van godsdienst” mag zijn wordt maar moeizaam begrepen. Er heerst een merkwaardige, leugenachtige, dogmatische, beeldvorming rond geloof.Er bestaat geen god, geen enkele. En een niet bestaande god kun je dus ook niet lasteren. Het strafbaar stellen van godslastering is daarom een bewust verzonnen onderdrukkingsstrategie. De woorden heidenen, ketters en antichrist zijn religieuze beledigingen en bedreigingen voor ongelovigen. Terwijl ook de hemel, de hel, engelen en de duivel verzinsels zijn. Kortom, religies bestaan uit een aaneenschakeling van arrogante leugens en verzinsels die middels een uitgekiende marktstrategie de status van heiligheid en onschendbaarheid hebben meegekregen. En die zo zijn opgebouwd dat ze een machtige greep op de samenleving hebben. Deze leugenachtige greep op de samenleving wordt beschermd door de wettelijk verankerde vrijheid van godsdienst die te pas en te onpas wordt gebruikt en afgedwongen. Maar religie verdient geen respect en speciale bescherming in wet- en regelgeving. Het is geïnstitutionaliseerde machtswellust.In artikel 6 van onze Grondwet wordt de vrijheid van godsdienst geregeld. Lees dat artikel nog eens, maar dan met de ogen van een (niet al te zuiver denkende) motorrijder. Dan lees je: 6.1. Ieder heeft het recht zijn liefde voor het motorrijden, individueel of in gemeenschap met anderen, vrij te belijden en te praktiseren, behoudens ieders verantwoordelijkheid volgens de wet. 6.2. De wet kan ter zake van de uitoefening van dit recht buiten gebouwen en besloten plaatsen regels stellen ter bescherming van de gezondheid, in het belang van het verkeer en ter bestrijding of voorkoming van wanordelijkheden. Prachtig toch? Hoera, een uitzonderingspositie! Vrijheid van motorrijden wettelijk beschermd! Goed geregeld zo. Als motorrijder krijg ik hiermee bescherming tegenover andersdenkenden die motorrijden maar niets vinden. Ik kan met een beroep op artikel 6 elk bezwaar tegen motorrijden wegwuiven of misschien zelfs laten vervolgen. Ik krijg subsidies en belastingvoordelen en respect van de politiek. Ook de media zullen me met respect behandelen. Nooit meer kritische vragen en als leider een alom gerespecteerd motorpaus. En natuurlijk zalig- en heiligverklaringen op zijn tijd.Maar vrijheid en verantwoordelijkheid gelden natuurlijk in gelijke mate voor alle mensen en voor alles wat mensen denken en doen. Dus waarom een uitzondering voor godsdienst of motorrijden?Hetzelfde geldt wat mij betreft ook ten aanzien van artikel 18 van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens. Ook hier wordt, mijns inziens geheel ten onrechte, een uitzondering gemaakt voor godsdienst. Mijn conclusie is dat in onze samenleving vrijheid van godsdienst (samen met blasfemiewetgeving) vooral de vrijheid beschermt om straffeloos te liegen, te bedriegen en te bedreigen. Religie is nergens op de wereld in staat een breed gedragen geloofwaardig en democratisch samenlevingsmodel neer te zetten. Vrijheid van godsdienst is in onze samenleving een ondemocratisch middel in het belang van religieuze onderdrukking. De bevoorrechting van religie is nadrukkelijk in wetgeving omgezet om het instituut religie ruim baan te geven zonder verantwoording af te leggen over de leugenachtige en onrealistische uitgangspunten en op voorhand te vrijwaren van kritiek. En om onder dekking van wettelijke bescherming anders- en ongelovigen te onderdrukken en te vervolgen. Om heilige boeken met de meest moorddadige passages ten opzichte van andersdenkenden en ongelovigen onaantastbaar te maken voor kritiek en afkeuring. Om organisatorische en financiële voorrechten en voordelen te genieten. Om kinderen te indoctrineren met religieus onderwijs.Het verspreiden van nep-informatie en nepberichten is inherent aan religies. Eeuwen lang is het bestaan van goden als de waarheid, de enige echte waarheid, beiden in leven en sterven, aan ons opgedrongen. En ook vandaag de dag kunnen religies, onder bescherming van de vrijheid van godsdienst, zonder weerwoord hun nepinformatie over god verspreiden. Heel bijzonder is dat b.v. de politiek en de media hier gewoon in mee gaan als het om geloof gaat. In de politiek en ons openbaar bestuur is de scheiding van kerk en staat een farce en de media zijn allesbehalve onafhankelijk op dit vlak. Zelden klinkt er kritiek, zelden worden er kritische vragen gesteld, zelden worden de religieuze leugens tegen het licht van het realisme gehouden en op hun realistische waarde beoordeeld. Religieuze organisaties claimen zelfs een alleenrecht op waarden en normen die door religieus (en dus leugenachtig) denken zijn gevormd. Zonder religie zouden we in een waarden- en normloze samenleving leven. Hoe arrogant kun je liegen? En hoe infantiel kun je dit zonder weerspraak laten. In mijn ogen is religie, vanwege zijn leugenachtige basis, moreel verwerpelijk. Maar die verwerpelijke moraal is door de vrijheid van godsdienst wel wettelijk beschermd.In plaats van vrijheid van godsdienst zouden we een afkeurende waarschuwing voor de godsdiensten moeten opnemen in de regels die we opstellen voor een leefbare samenleving en een democratischer toekomst met meer vrijheden. Het tolereren en wettelijk beschermen van geïnstitutionaliseerde leugens en intolerantie heeft al veel te lang geduurd. Laten we beginnen de vrijheid van godsdienst als uitzondering uit onze wet- en regelgeving te halen.
Vrijheid van godsdienst als leugenondersteuning
09.04.17 03:01 AM
