Religie: liegen als levensvisie

Liegen is geen onbekend fenomeen in de samenleving. Liegen heeft vele functies. Overal en door iedereen wordt gelogen (zie verderop voor de gehanteerde definitie van liegen). Het is natuurlijk fout als je liegt maar het is aan degene die wordt voorgelogen om de leugen bloot te leggen. In veel sectoren binnen onze samenleving wordt op sector-specifieke wijze gelogen. Politiek, economie, ze staan er om bekend dat er creatief wordt omgegaan met de waarheid en ook dat de waarheid regelmatig wordt aangepast aan de politieke of economische visie. Maar als het om liegen gaat wordt de kroon gespannen door de religies. Als ik hier over religies spreek bedoel ik alle religies. Daar wordt niet alleen gelogen in de heilige boeken, bij de verspreiding van het evangelie en het dagelijks geloven, religies baseren zelfs hun wereld- en mensvisie op leugens. Je kunt eindeloos over het geloof praten maar feit blijft dat de basis van elke religie uit leugens bestaat. En die leugens, die in de loop der eeuwen het predicaat “heilig” meekregen, worden d.m.v. indoctrinatie vanaf de vroege jeugd, thuis, in het onderwijs, op bijbelscholen en in kerken/moskeeën, van generatie op generatie overgebracht. Liegen is daarmee voor veel kinderen een jeugdervaring die ze knevelt voor de rest van hun leven. Hoe kan het dat de halve wereld zich, ook op oudere leeftijd, laat voorliegen over het bestaan van een god, een allah, een jaweh of hoe die jongens (het zijn nooit meisjes) ook mogen heten? En hoe kan het dat die halve wereld die leugens ook weer doorvertelt aan anderen? En kan het ooit zo zijn dat er een eerlijke samenleving bestaat als de basis van die samenleving een op leugens gebaseerde religie is? Nergens ter wereld is er ook ooit maar een schijn van bewijs geleverd dat er een god bestaat. Voor heel veel andere religieuze onzin is er ook geen enkel bewijs. De wonderen waar de bijbel over rept zijn niet waar. Je kunt de hele Wereldbibliotheek napluizen, een bewijs voor al die religieuze verhalen zul je niet vinden. Als dat bewijs er wel was geweest zouden alle religies er direct op gedoken zijn om hun gefingeerde verhalen te legitimeren. Nu vinden ze hun legitimatie, die geen legitimatie is, in liegen, in heilige boeken, in indoctrinatie en in het afdwingen van respect. Niet in wetenschappelijk bewijs. Er wordt op miraculeus vasthoudende wijze en met zendingskracht gelogen over god, hemel, hel, duivel, zonde, Jezus, opstanding, hemelvaart, zitten naast god, lopen over water, de wederkomst van Christus, de dag des oordeels en alle andere onzin en wonderen die ons via de heilige boeken, vanaf de kansel en via de media worden opgedrongen. Als definitie voor liegen hanteer ik: niet de waarheid spreken, het (al dan niet bewust of met opzet) vertellen van feiten die geen feiten en dus niet de waarheid zijn maar die wel als zodanig worden gepresenteerd. De moderne slogan “fake nieuws” heeft een eeuwenoude inspiratiebron: religie. En wat als je nou niet bewust of niet met opzet niet de waarheid spreekt, is dat ook liegen? Ja, dat is ook liegen. Al of niet bewust en al of niet met opzet dingen vertellen die niet waar zijn, het blijft liegen. Niet de intentie (al is die nog zo lief, aardig en goed bedoeld) waarmee je iets zegt bepaalt of iets wat je zegt een leugen is maar de inhoud van wat je zegt is daarvoor bepalend. Als je een mens serieus neemt, neem je voor waar aan wat ie zegt. En als datgene wat ie zegt niet de waarheid is liegt ie. Als je tegen iemand zegt dat ie niet de waarheid spreekt stel je hem in staat te onderzoeken of dat wat ie zegt de waarheid is. Als ie dat niet doet en niet aantoont dat ie de waarheid spreekt en gewoon de leugen herhaalt is dat kwalijk. Klakkeloos en vasthoudend navertellen van leugens die anderen vertellen is ook liegen. De ironie wil dat in de bijbel op vele plaatsen wordt gezegd dat liegen een zonde is. “God haat hen die liegen. Bekeer je van oneerlijkheid en leugen, want leugenaars ondergaan gods hevige toorn.” Typisch een vlucht naar voren om kritiek de mond te snoeren. Google eens op “religie en liegen” of zie voor een bloemlezing over deze materie: http://www.real-life.nl/12/leugen.html Maar de heilige boeken, de bijbel, de koran, de thora, etc., en ook de vele religieuze geschriften, staan vol leugens. Volgens die heilige boeken is religieus liegen een gewenst gedrag dat tot vele voordelen leidt. Het geeft je gods zegen en belooft een hemel op aarde en een leven na de dood. De heilige boeken staan ook vol met bedreigingen aan het adres van mensen die die leugens leugens noemen. Wie de leugens niet gelooft en ze ter sprake brengt is een heiden, een ketter, een godloochenaar, een afvallige. In de heilige boeken wordt opgeroepen ongelovigen te vervolgen en zelfs te doden. In kerken en in moskeeën worden ongelovigen opgeroepen zich te bekeren, wordt gewaarschuwd voor ongelovigen, worden mensen gedreigd het geloof niet te verlaten en wordt dreigende taal naar ongelovigen gesproken. De arrogantie! Het ter discussie stellen van het liegen wordt een zonde, blasfemie, etc., genoemd. Het ter discussie stellen van de leugens in de heilige boeken leidt tot intimidatie en bedreiging tot en met de dood toe. Zie o.a. de jaarlijkse Freedom of Thought Reports van de IHEU. Sinds enige decennia zijn we in ons land geseculariseerd. Nu komt er met de islam een vreemde religie (sommigen zeggen ideologie) binnen die de democratie afwijst e in woord en daad streeft naar overheersing. De reactie van gelovigen, maar ook van links en rechts Nederland, is conservatisme. I.p.v. te reageren met ontmaskering, verzet, het niet tolereren van intolerantie, het terugdringen van religieuze leugens en invloed grijpt men terug op de conservatief religieuze aanpak. Een religieus revival is het gevolg. Daarmee wordt ook in ons land de invloed van religies uitgebreid, de oude tweedracht tussen de religies opnieuw aangewakkerd en wordt de secularisering onder druk gezet. Moet, in algemene zin, de staat wel of niet optreden tegen nepnieuws? We vinden van wel. Als de staat op de hoogte is van nepnieuws is het de plicht van de staat daar paal en perk aan te stellen. Maar tot op heden treedt de staat niet op tegen de grote verspreiders van nepnieuws die zichzelf religie noemen. Tot nu toe heeft de staat boter op het hoofd en steunt en subsidieert ze zelfs het verspreiden van die leugens. Op deze manier is de scheiding van kerk en staat een nep-beginsel. Gelukkig wordt er sinds eeuwen door vrij denkende mensen verzet gepleegd tegen de religieuze leugens die ons worden voorgehouden en opgedrongen. Ik heb bewondering voor de vele wetenschappelijke, filosofische, politieke, psychologische, sociologische, literaire en culturele verhandelingen die er over de onzin van religie worden geschreven. Maar als je niet de basis, de leugenachtigheid van de religies, bespreekt  en bloot legt is elke verhandeling over de onzin van religie weliswaar een waardevolle proeve van intellect en verzet maar blijft het leugenachtige karakter van de religies onbesproken. En juist daaraan zou veel meer en in heldere taal aandacht moeten worden besteed om zo het probleem bij de basis aan te pakken. Het is de verantwoordelijkheid van ieder mens, maar ook van de politiek en de media, hier eerlijker over te zijn.