Moeten moslims op de knieën?

De recente terroristische aanslagen in Parijs, op de redactie van Charlie Hebdo en een joodse supermarkt, laten diepe sporen na. Een golf van verontwaardiging spoelt over de wereld en in vele landen demonstreren mensen tegen de terreur en voor de vrijheid van meningsuiting. In andere (voornamelijk moslim-) landen is er instemming met de terreurdaden en zijn er demonstraties tegen die vrijheid van meningsuiting. Er zijn mensen die vinden dat moslims, in Europa en ook in ons land, moeten laten horen dat ze het er niet mee eens zijn en het geweld verwerpen. Maar de vraag is, moeten alle moslims op hun knieën om de terreurdaden van sommigen te veroordelen? Ik vind van niet. Je kunt dat niet van ze vragen, alleen omdat ze gelovig zijn. Ik ga ook niet op mijn knieën en verontschuldig me voor ons slavernijverleden of de politionele acties in Indonesië, alleen omdat ik een Nederlander ben. Voor mij hoeft niemand op de knieën voor de daden van anderen. Maar wat mij betreft hoeven moslims in ons land dus ook niet op de knieën voor een geloof. Wie zich op zijn knieën laat dwingen wordt onderdrukt. Religie en democratie gaan niet samen. In een democratie staan we allemaal rechtop en kijken we de werkelijkheid en elkaar in de ogen. In een democratie kennen we vrijheid van meningsuiting. Echte integratie begint daar waar we ons oprichten, ons vrij uitspreken en religie achter ons laten.