Hoe gaan we om met handlangers?

In NRC van jl. 14 februari noemt Folkert Jensma, jurist, een strafrechter in Arnhem moedig. Deze rechter oordeelde, dat iemand geen terrorist is als hij spullen gaat brengen naar zijn broer die bij een terroristische organisatie vecht en dezelfde orthodoxe islamitische overtuiging heeft als de brenger. Dat kan ik billijken. De boodschapper is nog geen dader. Maar wat is die iemand dan wel als hij steun verleent (goederen en geld) aan een ander, die deel uitmaakt van een rebellengroep die zonder aanzien des persoons iedereen doodt die niet zijn geloof is toegedaan. Niet alleen opponenten, maar ook onschuldige burgers, incluis vrouwen en kinderen. Stel dat ik een massamoordenaar ondersteun in zijn wandaden, ben ik dan niet medeplichtig? Wanneer is iemand een landverrader? De NSB-ers in Nederland die heulden met de Nazi’s werden als zodanig beschouwd. Wie zegt dat er een groot verschil is, namelijk dat ons land met de Duitsers in oorlog was, zou ik erop willen wijzen, dat ISIS zegt ernaar te streven de hele wereld tot kalifaat te maken en alvast begonnen is in een aantal landen hun volgelingen aan te sporen via terreur een guerrillastrijd te starten. Dat mag toch als een openlijke oorlogsverklaring worden gezien en geven wij niet impliciet toe dat wij dit zo beschouwen als we met gevechtsvliegtuigen met raketten pogen dat IS-leger uit te schakelen. Misschien moet het OM een verdachte als in het onderhavige geval niet aanmerken als terrorist, maar wel als handlanger van een vijandig leger.