Die ramadan toch

Het is weer ramadan en de hele wereld zal en moet weten dat de muzelmannen en muzelvrouwen weer eens vroom aan het vasten zijn. Als ze werkelijk in de almachtige Allah geloofden, zouden ze zich in stilte onthouden. Dat deden de katholieken van weleer wel: geen krant betuigde ooit respect voor de volharding waarmee ze veertig dagen lang echt minder voedsel gebruikten. Dan doen moslims niet: na zonsondergang begint het tomeloze schransen en vlak voor de dageraad worden weer enorme porties ingenomen om er even tegen te kunnen. Kinderen verschijnen slaperig en scheten latend op school. Het volproppen is aantoonbaar schadelijk voor hun gezondheid: niet voor niets lijden zoveel moslimkinderen aan zwaarlijvigheid en suikerziekte. De praktijk is ook slecht voor de natuur: grote hoeveelheden overtollig voedsel worden dagelijks bij het afval gegooid. Dit jaar valt de ramadan in de zomer, gevolg van de primitieve kalender van Mohammed. Hoewel moslims hem een superieure kennis van de kosmos toeschrijven – hij zou zelfs al weet hebben gehad van de ‘black holes’! – besefte hij niet dat de lengte van dag en nacht sterk wisselde met de afstand van de evenaar. In de woestijn van Arabië loopt die niet zo sterk uiteen. Drs. Hanina Ajarai, de gehoofddoekte columniste van het Algemeen Dagblad, verzucht op 7 juni dat ze de ramadan liever in de winter heeft. Tja, zo zie je maar weer, Hanina, dat je hebt onderworpen aan een woestijngod. Niet voor niets noemt de koran de kameel het hoogste schepsel (‘Nee hoor, vertaalfoutje,’ roepen nu de islamitische koranuitleggers, ‘het zijn wolken.’). Hoe zit het trouwens met moslims boven de poolcirkel, zoals Syrische vluchtelingen in Noord-Zweden? Die moeten bij bosjes sterven als ze weken lang de zon niet zien ondergaan. Er is alle reden om meewarig te doen over de rare ramadan, waarmee moslims onder mom van deemoed hun hoogmoed demonstreren.