Christelijke Edenaren willen enclave

In Ede is het christelijke deel van de bevolking teleurgesteld over de opening van winkels op zondag. Zij willen zondag als rustdag houden, die symbolisch herinnert aan de rustdag na de schepping. Wat let hun die dag te eren zonder anderen te ontzeggen die dag zaken te doen of te sporten? Beide keuzes kunnen heel goed naast elkaar bestaan. De een is actief door naar de kerk te gaan, de ander door iets te ondernemen waaraan men in de werkweek niet toekomt. Of schuilt er meer achter? Als christelijke Edenaren de zondagsrust heiligen kunnen zij een eigen dorp stichten waarin geen christenen of ontheiligers worden toegelaten. De Nederlandse rechtsstaat laat evenwel geen ruimte voor een dergelijke besloten gemeenschap. Joodse of Islamitische gebruiken claimen toch ook geen eigen rituele dagen onder gelijktijdige oplegging hiervan aan orthodoxe christenen. Sommigen zouden dat wel willen, maar dan eindigt de maatschappij in een chaos, omdat we in Nederland enige tientallen geloven vertegenwoordigd weten met elk hun eigen feest- en gedenkdagen. Sterker nog met die zondag-rustdag leggen christenen hun geloof op aan anderen, ook niet-gelovigen. Dat nu druist in tegen de democratie en het feit, dat zeer vele functionele activiteiten ook op zondag dienen plaats te vinden. Het heeft er alle schijn van, dat zij deze staatsvorm, ja zelfs deze samenleving in beginsel afwijzen. Strikt genomen verdragen zij die ander niet in zijn uitingen. Verder wat moeten seculieren dan wel niet doen op zo'n zondag. De hele 24 uur duimen draaien? Als het gaat om niet-werken, dan beschouwen deze christenen sport als werk. Nee toch; je mag blijkbaar geen plezier beleven. Voor de meeste Nederlanders is zondag een vrije dag, een eigen agendadag. Musiceren mag dit wel? Of lezen? Of een heftige discussie voeren? Het zijn beide inspanningen en ze vergen soms meer inspanning dan een dag op kantoor. Beste Edenaren, volg uw geloof en laat mij met rust.