Voorwoord september 2021
Sicco Polders
De kinderen die nu ter wereld komen zullen binnen een aantal decennia op een haast onleefbare planeet komen te leven, indien er nu niets verandert. En zelfs dat is waarschijnlijk al te laat. Waarom dit begin in mineur? Omdat deze ontwikkelingen mij alles zo futiel doen lijken. Een discussie over de betekenis of de invloed van Woke, zoals in deze editie met redactielid Maarten Gorter, lijkt tamelijk zinloos omdat de wereld ondertussen wordt geteisterd door aardbevingen, overstromingen, extreem smerige lucht en massale extinctie van diersoorten in de oceanen. Maar zoals Sysiphus zijn steen bergop bleef rollen zullen wij even zinloos door moeten. En een leven zonder je druk te maken over misstanden is geen leven. Dus schrijft Roel van Duijn (die een van de eersten was die de destructieve invloed van de mens op het klimaat serieus nam) over de genocide van China op de Oeigoeren en strijdt Rik Remmery tegen jongensbesnijdenis. En er is weer een artikel van Harry Ansems, ditmaal over het vermeende belang van competitiviteit voor de economie, daar waar juist samenwerking de economie gezonder zou maken. Samenwerking die mijns inziens ook onontbeerlijk is om de klimaatramp
enigszins te beteugelen.
Dit voorwoord eindigt ook in mineur. Wij betreuren het onverwacht overlijden van Saskia Spigt; daaraan besteden wij aandacht op pagina 34 van dit nummer.
