125

treurenswaardige neigingen tot een teruggaande, atavistische ontwikkeling, en reactionairen teruggang naar de vroegere ontwikkelingstoestanden onzer vaderen, die dichter dan wij bij de dierlijke voorvaderen stonden. Dergelijke veranderingen kunnen slechts voorbijgaand zijn; want

Aufwärts geht der Menschheit Gang;

Ob sich der Pfad auch krümmt und windet;

Ja, ob er auch jahrhundertlang

In dunkle Abgrundtiefen schwindet:

Nach Oben wieder reiszt sie doch der Drang.

(Graf von Schack)

Daarbij willen wij niet vergeten, dat de menschheid als een geheel nooit ofte nimmer voortdurend achteruit kan gaan. Enkele gedeelten, heele volken en natiën mogen stil staan of zelfs als een rem het rad van den gezamenlijken vooruitgang vertragen, het geheel beweegt zich toch in voorwaartsche richting, al moest het rad zijn rem ook verpletteren. Daarbij komt de gezamenlijke vooruitgang in ontwikkeling ieder individu ten goede, hoe dikwijls het tegendeel ook het geval schijnt te zijn. Het zijn ijdele drogredenen en onverstand, wanneer er beweerd wordt, dat het Darwinisme de heiliging van een aristocratische staatkunde, een verheerlijking van standen of klassenbevoorrechting is, dat de leer van de teeltkeus in den strijd om het bestaan noodzakelijk tot goedkeuring van een aristokratische differentieering leidt. Het tegendeel is waar, en uit het beginsel der natuurlijke teeltkeus, zooals die door Darwin opgesteld is, vloeien alles behalve aristocratische gevolgen. Dat wil ik hier nog uiteenzetten,

Niemand zal het betwisten, dat de wetenschappelijke en industrieele vooruitgang van onzen tijd op den arbeid van de intelligentste en vindingrijkste koppen berust. De laatsten worden evenwel niet alleen uit de huizen en paleizen der "bovenste tienduizend" gerecruteerd, maar meestal uit de arbeidende klasse, waaronder de natuur voortdurend nieuwe talenten ontkiemen laat, terwijl in de hoogere kringen menig genie in overdaad ten onder